„Bo jeśli po otrzymaniu dogłębnego poznania prawdy, dobrowolnie grzeszymy, nie pozostaje już żadna ofiara za grzechy, Ale tylko jakieś pełne bojaźni [straszne] oczekiwanie sądu [wyroku] i żaru ognia, który ma strawić przeciwników. Kto odrzuca Prawo Mojżesza, ten bez miłosierdzia [litości] umiera na podstawie zeznania dwóch lub trzech świadków. Jak się wam wydaje, na ile gorszą [sroższa] karę zasługuje ten, kto Syna Bożego podeptał a krew przymierza, przez którą został uświęcony, uznał za pospolitą [zwyczajna] i znieważył [zadrwił z, okazał pogardę, wyszydził, obraził] Ducha łaski? Znamy bowiem Tego, który powiedział: Pomsta do mnie należy, ja odpłacę, mówi Pan; i ponownie: Pan sądzić będzie swój lud. Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego."
Dzisiejszy fragment to poważne ostrzeżenie przed apostazją, głównie dla chrześcijan którzy żyją w
błogim, fałszywym poczuciu wiecznego bezpieczeństwa. Jestem zbawiony, wybrany na
mocy predestynacji, więc "hulaj duszo piekła nie ma". Pobłażliwość dla grzechu
pozbawia nas dobrodziejstw wynikających z Jezusowej ofiary za grzech, oczyszczenia i stawia po
stronie Bożych przeciwników. Rozmyślne grzeszenie, podeptanie Chrystusa
i zlekceważenie Ducha Świętego to również owoc opuszczania „wzajemnych zgromadzeń”
Wiersze 25 i 26 są ze sobą powiązane.
Tym rozmyślnym, dobrowolnym grzechem jest lekceważenie daru społeczności, co prowadzi do wycofania się, apostazji, odstępstwa od wiary; „a jeśli się cofnie, moja dusza nie będzie miała w nim upodobania.” Hebr 10:38
"Jakże my ujdziemy, jeśli zaniedbamy tak wielkie zbawienie, które było głoszone na początku przez Pana, a potwierdzone nam przez tych, którzy go słyszeli?" List do Hebrajczyków 2:3
Podobnie jak poprzednio widzimy tutaj jak bardzo treść listu do Hebrajczyków jest osadzona w judaizmie, że wiele fragmentów jest powiązanych ze Starym Testamentem. W dzisiejszym fragmencie autor wraca on myślami do surowych instrukcji;
"Ktokolwiek zabije człowieka, to na podstawie zeznania świadków zostanie zabity zabójca. Lecz jeden świadek nie może świadczyć przeciwko komuś, by skazać go na śmierć. Nie weźmiecie też okupu za życie zabójcy, który zasługuje na śmierć. Musi ponieść śmierć." Księga Liczb 35:30,31
"Jeśli znajdzie się pośród was w jakimkolwiek z twoich miast, które daje ci PAN, twój Bóg, mężczyzna czy kobieta, którzy dopuszczą się zła w oczach PANA, twego Boga, przekraczając jego przymierze; I idąc, będą służyć innym bogom i oddawać pokłon im lub słońcu, księżycowi albo całemu zastępowi niebios, czego nie nakazałem; I zostanie ci o tym doniesione, a ty wysłuchasz tego, zbadasz to dokładnie i okaże się to prawdą i rzeczą pewną, że popełniono taką obrzydliwość w Izraelu; Wtedy wyprowadzisz do swoich bram tego mężczyznę lub tę kobietę, którzy dopuścili się tego zła, i tego mężczyznę lub tę kobietę ukamienujesz, aż umrą. Na podstawie zeznania dwóch lub trzech świadków ma być zabity skazany na śmierć; nie wolno skazać go na śmierć na podstawie zeznania jednego świadka. Ręka świadków będzie na nim, aby go zabić, a potem ręce całego ludu. Tak usuniesz zło spośród siebie." Księga Powtórzonego Prawa 17:2-7
Ten fragment mówi się tam o tym, że jeżeli komuś udowodniło się oddawanie czci obcym bogom, to społeczność Izraela miała: „przyprowadzić tego męża, czy tę kobietę, którzy popełnili tę rzecz niegodziwą, do bramy [przed sąd] i mieli ukamienować tego męża, czy tę kobietę, aż umrą". Mamy tutaj nawiązanie do apostazji w czasach Starego Przymierza. Współczesne odstępstwo od wiary, autor Listu sprowadza do poziomu bałwochwalstwa. Tak jak oddawanie czci obcym Bogom w Starym Testamencie osłabiało duchowe morale narodu, tak niewłaściwy styl życia chrześcijanina podkopuje fundamenty Kościoła w Nowym Testamencie.
W dzisiejszym fragmencie mamy również odwołanie do tego fragmentu: "Strzeżcie się, abyście nie zapomnieli o przymierzu PANA, swojego Boga, które z wami zawarł, i nie czynili sobie żadnego rzeźbionego posągu lub podobizny czegokolwiek, czego ci zakazał PAN, twój Bóg. Bo PAN, twój Bóg, jest ogniem trawiącym, Bogiem zazdrosnym." Księga Powtórzonego Prawa 4: 23,24
Musimy wziąć pod uwagę, że czytelnicy Listu żyli w czasach zmasowanych ataków na Kościół zarówno ze strony Żydów jak i pogan. Największe niebezpieczeństwo zagrażało mu ze strony nieprawego postępowania, utraty zdeterminowanej wiary i apostazji jego członków. Współczesnym grzechem bałwochwalstwa jest podeptanie Chrystusa, lekceważenie rzeczy świętych i znieważenie, pogarda wobec Ducha Świętego.
Pamiętajmy, ze List ten jest kierowany do wierzących Żydów mesjańskich, kiedy autor pisze, że, „nie pozostaje już żadna ofiara za grzechy”, ma na myśli tę wynikającą z przepisów Zakonu. Cytuje Księgę Powtórzonego Prawa 32 rozdział, gdzie wyraźnie mówi się o gniewie Bożym. Twierdzenie "Bóg mnie kocha, wielka w tym radocha" niestety spłyca to przesłanie.
"Działem PANA jest bowiem jego lud… […] Lecz Jeszurun utył i wierzgał - utyłeś, obrosłeś w tłuszcz, zgrubiałeś; opuściłeś Boga, który cię uczynił, i lekceważyłeś Skałę swego zbawienia. Pobudzili go do zazdrości obcymi bogami, rozdrażnili go obrzydliwościami. Składali ofiary demonom, a nie Bogu; nowym bogom, których nie znali, świeżo przybyłym, których się nie bali wasi ojcowie. O Skale, która cię spłodziła, zapomniałeś, i zapomniałeś Boga, swego Stwórcę. […] Zapłonął bowiem ogień mojego gniewu i spłonie aż do głębin piekła, i pożre ziemię i jej plony, i wypali posady gór. Zgromadzę na nich nieszczęścia, zużyję na nich moje strzały. […] Do mnie należy zemsta i odpłata; ich noga poślizgnie się w wyznaczonym czasie. Bliski bowiem jest dzień ich klęski, a ich przyszłość spieszy się do nich. PAN bowiem będzie sądzić swój lud…” Czy to nie jest obraz współczesnego, głównie zachodniego, liberalnego, zamerykanizowanego chrześcijaństwa?
"Straszna to rzecz wpaść w ręce
Boga żywego." to są mocne, otrzeźwiające słowa budzące z duchowego letargu i bezwładnego dryfowania w kierunku apostazji.
"Zbliżmy się ze
szczerym sercem, w pełni wiary, mając serca
oczyszczone od złego sumienia i ciało obmyte wodą
czystą." Hebr 10:22
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz