czwartek, 25 marca 2021

Rozdział 4: 7-11

"Znowu wyznacza [ustanawia, na nowo określa] pewien dzień, mówiąc przez Dawida po tak długim czasie "Dzisiaj", jak to zostało powiedziane: Dzisiaj, jeśli usłyszycie jego głos, nie zatwardzajcie [znieczulajcie, nie czyńcie hardymi] waszych serc. Gdyby bowiem Jozue [Jezus] zapewnił im odpoczynek, [Bóg] nie mówiłby potem o innym dniu. A tak zostaje jeszcze odpoczynek [odpoczniecie szabatowe] dla ludu Bożego. Kto bowiem wszedł do jego odpoczynku, on także odpoczął od swoich czynów [spraw, dzieł], tak jak Bóg od swoich. Starajmy się więc [usilnie] [Bądźmy gorliwi w tym by] wejść do owego odpoczynku, aby nikt nie wpadł [upadł] w ten sam przykład niewiary[nieposłuszeństwa, nieuległości]."

Obietnica pozostaje aktualna. Znowu… Ponownie… wyznaczyłem „dzień”… Pan Bóg za pośrednictwem tego listu zwraca się z przynagleniem, że czasu jest mało, że póki jest „dzisiaj”, żeby skorzystać z tego czasu Łaski i wejść do Bożego odpoczynku. Więcej na ten temat napisałem przy okazji rozważań Listu do Hebrajczyków 3:12,13.

„Patrzcie [uważajcie], bracia, żeby czasem w kimś z was nie było złego serca niewiary, przez odstąpienie od Boga żywego; Ale zachęcajcie jedni drugich każdego dnia, dopóki trwa to, co nazywa się „Dzisiaj”, aby ktoś z was nie dał się zatwardzić zwiedzeniem grzechu.”

Dla potomków Abrahama odpocznieniem był zarówno cotygodniowy sabat jak i Ziemia Obiecana. "Pamiętaj abyś dzień święty święcił." Pomijając spór czy to jest niedziela czy sobota. Nie ujmując tego w kategoriach dogmatu, uważam, że zbyt lekceważąco podchodzimy do tego przykazania. Myślę, że my możemy mówić o trzech odpocznieniach. Sabat, dzień wolny od pracy, dany człowiekowi jako dar, by po tygodniu pracy odpoczął. Wejście do Bożego odpocznienia, tu i teraz, by odpocząć od swoich dzieł. I trzecie odpoczniecie jakie znajdziemy tam, w naszej Ziemi Obiecanej, niebiańskiej ojczyźnie.

„Bo jeśliby je Jesus upokoił, nie mówił by był potym o drugiem dniu.” Budny; „Abowiem jeśliby im był Jezus uspokojenie sprawił, nie o inszymciby mówił po tym dniu.” B.Rakowiecka; „For if Jesus had given them rest, then would he not afterward have spoken of another day.” KJV

Zapewne zauważyliście, że w naszym tekście obok Jozuego w nawiasie pojawiło się imię Jezus. Otóż mamy tutaj ciekawą grę słów, a niektóre starsze tłumaczenia zamiast Jozue umieszczały imię Jezus. Natomiast, co istotne, w tym wierszu w oryginale nie ma słowa ‘Bóg’.

Jozue i Jezus to w języku greckim ‘ιησους iēsous’ Starsze tłumaczenia w tym angielska KJV piszą tu o Jezusie. Mamy tutaj piękną zbieżność imion i grę słów. Wódz Jozue jest obrazem naszego Wodza i Zbawiciela Pana Jezusa Chrystusa, który wprowadza nas do niebiańskiej Ziemi Obiecanej.

„Tego wywyższył Bóg prawicą swoją jako Wodza i Zbawiciela, aby dać Izraelowi możność upamiętania się i odpuszczenia grzechów.” Dzieje 5:31

„Dał więc Pan Izraelowi całą tę ziemię, którą przysiągł dać ich ojcom. Oni zaś objęli ją w posiadanie i zamieszkali w niej. I sprawił im Pan wytchnienie ze wszystkich stron, tak jak przysiągł ich ojcom. Nie ostał się przed nimi żaden ze wszystkich ich nieprzyjaciół, owszem, wszystkich ich nieprzyjaciół wydał Pan w ich ręce. Nie zawiodła żadna dobra obietnica, jaką uczynił Pan domowi izraelskiemu. Spełniły się wszystkie.” Księga Jozuego 21:43-45

Uczniowie Jezusa też żyją w oczekiwaniu tego pięknego dnia gdy "zamieszkają" w domu Pana na wieki. To jest jedno z wielkich duchowych błogosławieństw niebios jakie mamy w Chrystusie.

"Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas ubłogosławił w Chrystusie wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios;" Efezjan 1:3 ; „I usłyszałem głos z nieba mówiący: Napisz: Błogosławieni są odtąd umarli, którzy w Panu umierają. Zaprawdę, mówi Duch, odpoczną po pracach swoich; uczynki ich bowiem idą za nimi.” Objawienie 14:13

Bądźmy gorliwi w tym by wejść do owego odpoczynku...




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz