Rozdział 1: 1-2

„Wielokrotnie [w wielu miejscach] i wieloma sposobami przemawiał Bóg dawnymi czasy do ojców przez proroków; ostatnio, u kresu tych dni [w te ostatnie dni], przemówił do nas przez Syna, którego ustanowił dziedzicem wszechrzeczy [wszelkich rzeczy], przez którego także wszechświat [światy, wieki, okresy czasu] stworzył.”


„A mniej więcej w osiem dni po tych mowach zabrał z sobą Piotra i Jana, i Jakuba i wszedł na górę, aby się modlić. A gdy się modlił, wygląd oblicza jego odmienił się, a szata jego stała się biała i lśniąca. I oto dwaj mężowie rozmawiali z nim, a byli to Mojżesz i Eliasz, którzy ukazali się w chwale i mówili o jego zgonie, który miał nastąpić w Jerozolimie. A Piotra i jego towarzyszy zmógł sen. A gdy się obudzili, ujrzeli chwałę jego i tych dwóch mężów, którzy przy nim stali. A gdy oni rozstawali się z nim, Piotr, nie wiedząc, co mówi, rzekł do Jezusa: Mistrzu, dobrze nam tu być, uczyńmy więc trzy namioty, jeden tobie, jeden Mojżeszowi, jeden Eliaszowi. A gdy on to mówił, powstał obłok i zacienił ich. I zlękli się, gdy wchodzili w obłok. A z obłoku odezwał się głos: Ten jest Syn mój wybrany [umiłowany], tego słuchajcie.” Łukasza 9:28-35

”Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez nie powstało, a bez niego nic nie powstało, co powstało.   W nim było życie, a życie było światłością ludzi.” Jana 1:1-4

"Bóg rzekł: niech się stanie…”. i stało się. Pan Bóg lubi przemawiać, zwłaszcza do ludzi. Warto zwrócić uwagę, że czyni to na wiele sposobów. Dawniej mawiał przez proroków, a teraz przemówił przez Syna. Pan Bóg nadal przemawia przede wszystkim przez Boże Słowo spisane na kartach Biblii. Tylko, ze dzisiaj ten głos jest coraz bardziej ignorowany.

Kiedy mówimy, przemawiamy? Gdy chcemy podzielić się naszymi myślami, planami, zamierzeniami. Kiedy chcemy coś wytłumaczyć, zakomunikować, ostrzec kogoś przed czymś. Kiedy chcemy wyrazić swoje uczucia i emocje. Czasami czyny bardziej przemawiają niż słowa. Mówiąc objawiamy coś. Pan Bóg też chce objawić siebie, swoje plany, swoją wolę względem nas. Ostrzec nas, napomnieć, zachęcić. Przemówił do nas… przez umiłowanego Syna.

W tym objawianiu siebie i swojej woli, swoich obietnic, prawa, ostrzeżeń, pouczeń, w przemawianiu do ludzi, w komunikowaniu się z nimi Pan Bóg używa posłańców i różnych sposobów. Bóg mówi do człowieka przez sny, aniołów, widzenia, głosy, czasami przez zwierzęta, choroby, próby, doświadczenia.

W czasach Starego Testamentu, ludzie otrzymywali od Boga wcześniej było objawieniem cząstkowym, a teraz przez Syna mamy objawienie pełne.

Użyty tutaj wrot 'w ostatnich dniach' to po grecku ‘eschaton’ co zwykle występuje przy odniesieniu do czasów ostatecznych, stad eschatologia. W mesjańskim wydaniu NT użyto hebrajski zwrot acharit-hajamim tak jak w 1 Mojżeszowej 49:1 „Jakub przywołał swoich synów mówiąc do nich: Zgromadźcie się, a opowiem wam, co was czeka w czasach późniejszych.” Owo hebrajskie „acharit hajamim”, tłumaczy się jako w dniach ostatnich, lub „w czasach późniejszych”, jest jednak często utożsamiane z czasami ostatecznymi.

Z dzisiejszego fragmentu, dowiadujemy się, że Pan Jezus jest Synem Boga, dziedzicem, współtwórcą dzieła Stworzenia. Czytamy, że przez Niego, za jego pośrednictwem Pan Bóg stworzył wszelkie rzeczy. Określenie wszechświat jest pewnym ograniczeniem, a greckie słowo tu użyte to wieki. Inne tłumaczenia oddają czasy, światy. Wszystko co powstało, cały bezmiar stworzenia powstało dzięki Jezusowi. Psalmista pisze; „Niech się boi Pana cała ziemia! Niech drżą przed nim wszyscy mieszkańcy świata! Bo on rzekł - i stało się, On rozkazał - i stanęło.” Psalm 33:9

„przez którego także wszechświat [wieki] stworzył”

W Psalmie 33:6 czytamy ”Słowem PANA zostały uczynione niebiosa i tchnieniem jego ust wszystkie ich zastępy.” Mamy tutaj ścisłe powiązanie Pana Jezusa z twórczym Słowem Bożym, które u Jana jest Bogiem.

”Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez nie się stało, a bez niego nic się nie stało, co się stało.” Jana 1:1-3
O udziale Jezusa w dziele stworzenia czytamy również w Liście do Kolosan 1:15-17; "On jest obrazem Boga niewidzialnego i pierworodnym wszelkiego stworzenia.  Przez niego [w Nim] bowiem wszystko zostało stworzone, to, co w niebie i to, co na ziemi, to, co widzialne i co niewidzialne, czy trony, czy panowania, czy zwierzchności, czy władze. Wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone.  On jest przed wszystkim i wszystko istnieje dzięki niemu."
Apostoł Piotr pisze; "Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym." 2 Piotra 1:21 Naród Izraela potrzebował proroków. Bez nich, bez słuchania ich lud błądził, ginął. "Gdzie nie ma objawienia [proroctwa], tam lud się rozprzęga [ginie]; błogosławiony ten, kto przestrzega nauki [prawa]. Ks. Przysłów 29:18

Uczniowie Pana Jezusa zapewne szanowali proroków i znali ich poselstwo. Kiedy na Górze Przemienienia Pan ukazał się Piotrowi i Janowi, i Jakubowi w towarzystwie Mojżesza i Eliasza. Pan Bóg dał wyraźną wskazówkę, że teraz nadszedł nowy czas. Czas słuchania Syna. Jego słuchajcie.

Piotr pisze dalej; "Zbawienia tego poszukiwali i wywiadywali się o nie prorocy, którzy prorokowali o przeznaczonej dla was łasce,  starając się wybadać, na który albo na jaki to czas wskazywał działający w nich Duch Chrystusowy, który przepowiadał cierpienia, mające przyjść na Chrystusa, ale też mające potem nastać uwielbienie.  Im to zostało objawione, że nie sobie samym, lecz wam usługiwali w tym, co teraz wam zostało zwiastowane przez tych, którzy w Duchu Świętym zesłanym z nieba opowiadali wam radosną nowinę; a są to rzeczy, w które sami aniołowie wejrzeć pragną." 1 Piotra 1:10-12

Ten jest Syn mój umiłowany, tego słuchajcie...